Μετάβαση στο περιεχόμενο

Boeing 737 MAX

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Boeing 737 Max στην τελική προσέγγιση

Το Boeing 737 MAX είναι μια σειρά αεροσκαφών στενής ατράκτου, σχεδιασμένη και κατασκευασμένη από την Boeing Commercial Airplanes, ως η τέταρτη γενιά του Boeing 737 η οποία διαδέχτηκε το Boeing 737 Next Generation (NG).

Η νέα σειρά 737 παρουσιάστηκε στις 30 Αυγούστου 2011.[1] Η πρώτη πτήση πραγματοποιήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2016. Η νέα σειρά κέρδισε την πιστοποίηση της FAA στις 8 Μαρτίου 2017.[2] Η πρώτη παράδοση ήταν ένα αεροσκάφος MAX 8 στις 6 Μαΐου 2017 στην Malindo Air,[3] η οποία έθεσε το αεροσκάφος σε λειτουργία στις 22 Μαΐου 2017. Το 737 MAX βασίζεται σε προηγούμενα σχέδια 737. Ανανεώθηκε με πιο αποδοτικούς κινητήρες CFM International LEAP -1B, αεροδυναμικές βελτιώσεις (συμπεριλαμβανομένων των χαρακτηριστικών πτερυγίων με διακεκομμένη άκρη) και τροποποιήσεις του σκελετού.

Η σειρά 737 MAX προσφέρεται σε τέσσερις παραλλαγές με χωρητικότητα από 138 έως 230 θέσεις και εμβέλεια 5.954-7.084 χλμ. Τα 737 MAX 7, MAX 8 και MAX 9, προορίζονται να αντικαταστήσουν τα 737-700, 800 και 900, αντίστοιχα. Πρόσθετο μήκος προσφέρεται με το μακρύτερο 737 MAX 10. Έως τον Ιανουάριο του 2019, η Boeing 737 MAX είχε λάβει 5.011 σταθερές παραγγελίες και είχαν παραδοθεί 350.[4]

Μετά από δύο θανατηφόρες συντριβές αεροσκαφών MAX 8 τον Οκτώβριο του 2018 και τον Μάρτιο του 2019, οι ρυθμιστικές αρχές σε όλο τον κόσμο καθήλωσαν όλη τη σειρά των αεροσκαφών.[5] Κατόπιν αλλαγών που πραγματοποιήθηκαν στο λογισμικό (MCAS) και στην εκπαίδευση των πιλότων το αεροσκάφος σταδιακά από τον Νοέμβριο του 2020 (ΗΠΑ), πήρε εκ νέου έγκριση για πτήση από όλες τις σημαντικές αεροπορικές ρυθμιστικές αρχές [6]

Ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιστορικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2006, η Boeing άρχισε να εξετάζει την αντικατάσταση του 737 με ένα σχέδιο ευθύς εξ αρχής, που θα μπορούσε να διαδεχθεί το Boeing 787 Dreamliner.[7] Τον Ιούνιο του 2010, αναβλήθηκε η απόφαση για την αντικατάσταση αυτή για το 2011.[8]

Την 1η Δεκεμβρίου 2010, η ανταγωνίστρια της Boeing, η Airbus, παρουσίασε την οικογένεια Airbus A320neo για να βελτιώσει την κατανάλωση καυσίμου και την αποδοτικότητα λειτουργίας με νέους κινητήρες: τους CFM International LEAP και Pratt & Whitney PW1000G.[9] Τον Φεβρουάριο του 2011, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Boeing, Jim McNerney, δήλωσε: «Θα κάνουμε ένα νέο αεροπλάνο.» [10] Στη διάσκεψη του ISTAT τον Μάρτιο του 2011, ο πρόεδρος της BCA, James Albaugh, δεν ήταν σίγουρος για την επαναλειτουργία του 737, όπως δήλωσε ο CFO της Boeing James A. Bell στο συνέδριο JP Morgan Aviation, Transportation and Defense τον ίδιο μήνα.[11] Το A320neo συγκέντρωσε 667 υποσχέσεις παραγγελιών στο Εκθεσιακό Συνέδριο του Παρισιού τον Ιούνιο του 2011 για ένα συσσωρευμένο όγκο 1.029 μονάδων από τότε που ξεκίνησε, δημιουργώντας ρεκόρ παραγγελιών για ένα νέο εμπορικό αεροπλάνο.[9]

Στις 20 Ιουλίου 2011, η American Airlines ανακοίνωσε μια παραγγελία για 460 αεροσκάφη στενής ατράκτου, συμπεριλαμβανομένων 130 A320ceos και 130 A320neos, και σκόπευε να παραγγείλει 100 επανακατασκευασμένα 737s με κινητήρες CFM LEAPs, εν αναμονή της επιβεβαίωσης της Boeing.[9] Η εντολή έσπασε το μονοπώλιο της Boeing με την American Airlines και ανάγκασε την Boeing να επαναδραστηριοποιηθεί με το 737.[12] Δεδομένου ότι η πώληση αυτή περιλάμβανε μια ρήτρα για τον πλέον ευνοημένο πελάτη, η Airbus έπρεπε να επιστρέψει οποιαδήποτε διαφορά στην American Airlines εάν πωλούσε σε άλλη αεροπορική εταιρεία σε χαμηλότερη τιμή, οπότε ο Ευρωπαίος κατασκευαστής δεν μπορούσε να δώσει ανταγωνιστική τιμή στον ανταγωνιστή United Airlines, αφήνοντας τη στη μονομέρεια του στόλου της Boeing.[13]

Έναρξη προγράμματος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
737 MAX 9 mockup το 2012 στο ILA Berlin

Στις 30 Αυγούστου 2011, το διοικητικό συμβούλιο της Boeing ενέκρινε την έναρξη κατασκευής του νέου κινητήρα 737, αναμένοντας την κατανάλωση καυσίμου κατά 16% χαμηλότερη από το Airbus A320ceo και 4% χαμηλότερη από το A320neo.[1] Μελέτες για επιπλέον μείωση της οπισθέλκουσας πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του 2011, συμπεριλαμβανομένου του αναθεωρημένου ουραίου κώνου, της φυσικής στρωτής ροής και της υβριδικής ροπής σταθερής ροής.[14] Η Boeing εγκατέλειψε την ανάπτυξη ενός νέου σχεδίου.[15] Η Boeing αναμένει από το 737 MAX να ανταποκριθεί ή να ξεπεράσει το εύρος του Airbus A320neo.[16] Η εταιρική διαμόρφωση για το 737 MAX είχε προγραμματιστεί για το 2013.[17]

Τον Μάρτιο του 2010, το εκτιμώμενο κόστος για την εκ νέου εκκίνηση του κινητήρα 737 σύμφωνα με τον Mike Bair, αντιπρόεδρο της Boeing Commercial Airplanes για επιχειρηματική στρατηγική και μάρκετινγκ, θα ήταν $ 2-3 δισεκατομμύρια  συμπεριλαμβανομένων της ανάπτυξης κινητήρων CFM. Κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2011, ο πρώην CFO James Bell δήλωσε ότι το κόστος ανάπτυξης για το αεροσκάφος θα ήταν μόνο το 10-15% του κόστους ενός νέου προγράμματος που υπολογιζόταν σε 10-12 δισεκατομμύρια δολάρια την εποχή εκείνη. Η Bernstein Research προέβλεψε τον Ιανουάριο του 2012 ότι το κόστος αυτό θα είναι διπλάσιο από το κόστος του Airbus A320neo .[18]

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ένα από τα πρώτα Boeing 737 MAX τον Δεκέμβριο του 2015

Στις 13 Αυγούστου 2015, ολοκληρώθηκε η συναρμολόγηση της πρώτης ατράκτου 737 MAX στη Spirit Aerosystems στην Ουιτσίτα, Κάνσας, για ένα δοκιμαστικό αεροσκάφος που τελικά θα παραδιδόταν για να ξεκινήσει ο πελάτης Southwest Airlines .[19] Στις 8 Δεκεμβρίου 2015, το πρώτο 737 MAX-a MAX 8 που ονομάστηκε Spirit of Renton , κυκλοφόρησε στο εργοστάσιο της Boeing Renton .[20][21]

Πτητικές δοκιμές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη πτήση πραγματοποιήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2016, σχεδόν 49 χρόνια μετά τη παρθενική πτήση του 737, 737-100, στις 9 Απριλίου 1967. Το πρώτο Max 8, 1A001, χρησιμοποιήθηκε για αεροδυναμικές δοκιμές: έλεγχος πτερυγισμού, σταθερότητα και ελέγχους απόδοσης των δεδομένων απογείωσης πριν τροποποιηθεί για τους χειριστές και μετά παραδόθηκε. Το 1A002 χρησιμοποιήθηκε για δοκιμές επιδόσεων και κινητήρα: απόδοση ανόδου και προσγείωσης, θόρυβος, ψυχρός καιρός, μεγάλο υψόμετρο, κατανάλωση καυσίμου και κατανάλωση ύδατος. Τα συστήματα αεροσκαφών, συμπεριλαμβανομένου του αυτοελέγχου, δοκιμάστηκαν με το 1Α003. Με το 1A004, με διάταξη αεροσκάφους, πιστοποιήθηκε η λειτουργία και αξιοπιστία για 300 ώρες με ελαφρά όργανα ελέγχου πτήσης.[22]

Το Boeing 737 MAX 8 τέθηκε σε υπηρεσία με τις θυγατρικές της Lion Air Malindo Air / Batik Air

Η πρώτη παράδοση αφορούσε στο MAX 8, το οποίο παραδόθηκε στη Malindo Air (θυγατρική της Lion Air ) στις 16 Μαΐου 2017 και τέθηκε σε υπηρεσία στις 22 Μαΐου. Η θυγατρική της Norwegian Air, Norwegian Air International, ήταν η δεύτερη αεροπορική εταιρεία που έθεσε σε λειτουργία το 737 MAX, όταν πραγματοποίησε την πρώτη της διατλαντική πτήση με ένα MAX  8 ο Sir Freddie Laker στις 15 Ιουλίου 2017 μεταξύ του αεροδρομίου του Εδιμβούργου στη Σκωτία και του Διεθνούς Αεροδρομίου Bradley στην πολιτεία του Κοννέκτικατ, ακολουθούμενη από δεύτερη περιστροφή από το Εδιμβούργο στο αεροδρόμιο Stewart της Νέας Υόρκης .[23]

Σχέδιο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα μέσα του 2011, ο στόχος για το 737 MAX ήταν να προσεγγίσει την οικονομία καυσίμου του A320neo στο 15%, ωστόσο η αρχική μείωση ήταν 10-12%. Αυξήθηκε αργότερα στο 14,5%. Ο ανεμιστήρας διευρύνθηκε από 155 εκατοστά σε 176 εκατοστά του μέτρου αυξάνοντας το γρανάζι της μύτης και τοποθετώντας τον κινητήρα ψηλότερα και μπροστά, με το διαχωριστικό πτερύγιο 1-1,5% περισσότερο και τον επανασχηματισμένο κώνο ουράς 1% περισσότερο και με τον ηλεκτρονικό έλεγχο στο σύστημα αέρα εξαερισμού να βελτιώνει την απόδοση.[24]

Κινητήρες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2011, το Leap-1B ήταν αρχικά 10–12% πιο αποτελεσματικό από το προηγούμενο 156 cm (61 in) CFM56-7B του 737NG.[25] Ο ανεμιστήρας 18 λεπίδων, υφασμένος από ανθρακονήματα επιτρέπει μια αναλογία παράκαμψης 9:1 (από 5,1:1 με τον προηγούμενο ανεμιστήρα τιτανίου 24 λεπίδων) για 40% μικρότερο αποτύπωμα θορύβου. Η παράκαμψη CFM56 κυμαίνεται από 5,1:1 έως 5,5:1.[26] Ο σχεδιασμός με δύο καρούλια έχει ένα τμήμα χαμηλής πίεσης που περιλαμβάνει τον ανεμιστήρα και τρία στάδια ενίσχυσης που κινούνται από πέντε αξονικές βαθμίδες στροβίλου και ένα τμήμα υψηλής πίεσης με έναν αξονικό συμπιεστή 10 σταδίων που κινείται από έναν στρόβιλο δύο σταδίων.[26] Η συνολική αναλογία πίεσης 41:1 αυξήθηκε από 28:1 και τα προηγμένα υλικά θερμής διατομής που επιτρέπουν υψηλότερες θερμοκρασίες λειτουργίας επιτρέπουν 15% μείωση στην κατανάλωση καυσίμου ειδικής ώσης (TSFC), μαζί με 20% χαμηλότερες εκπομπές άνθρακα, 50% χαμηλότερο άζωτο -εκπομπές οξειδίων, αν και κάθε κινητήρας ζυγίζει 849 λίβρες (385 κιλά) περισσότερο στα 6.129 λίβρες (2.780 κιλά).[26]

Τον Αύγουστο του 2011, η Boeing έπρεπε να επιλέξει μεταξύ διαμέτρων ανεμιστήρα 66 ιντσών (168 cm) ή 68 ιντσών (173 cm) που απαιτούσαν αλλαγές στο σύστημα προσγείωσης για να διατηρήσει μια απόσταση 17 ιντσών (43 cm) από το έδαφος κάτω από τους νέους κινητήρες. Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Boeing Commercial Airplanes, Jim Albaugh, δήλωσε "με μεγαλύτερο ανεμιστήρα έχετε μεγαλύτερη απόδοση λόγω της αναλογίας παράκαμψης [αλλά και] μεγαλύτερου βάρους και μεγαλύτερης οπισθέλκουσας", με περισσότερες αλλαγές στο πλαίσιο του αεροσκάφους.[27]

Τον Νοέμβριο του 2011, η Boeing επέλεξε τη μεγαλύτερη διάμετρο ανεμιστήρα, απαιτώντας 6–8 ίντσες (150–200 mm) μακρύτερο εξοπλισμό προσγείωσης.[28][29] Τον Μάιο του 2012, η Boeing μεγέθυνε περαιτέρω τον ανεμιστήρα στα 69,4 ίντσες (176 cm), σε συνδυασμό με έναν μικρότερο πυρήνα κινητήρα εντός μικρών σχεδιαστικών αλλαγών πριν από την τελική διαμόρφωση στα μέσα του 2013.[30][31]

Το κάλυμμα διαθέτει σιρίτια για μείωση θορύβου όπως το 787.[32] Ένας νέος ψηφιακός ρυθμιστής εξαέρωσης αέρα θα βελτιώσει την αξιοπιστία του.[33] Οι νέες ράβδοι, που είναι μεγαλύτερες και πιο μπροστινές, διαθέτουν αεροδυναμικές ιδιότητες που αυξάνουν περαιτέρω τον ρυθμό βήματος. Ο μεγαλύτερος κινητήρας είναι πρόβολος μπροστά και ελαφρώς πάνω από το φτερό, και το κραγιόν της ατράκτου του κινητήρα στρωτής ροής είναι ένα μονοκόμματο φύλλο αλουμινίου διαμορφωμένο με περιδίνηση της GKN Aerospace εμπνευσμένο από το 787.[34]

LEAP mockup
Nacelle με βαλβίδες για μείωση θορύβου

Αεροδυναμικές βελτιώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το νέο winglet της Boeing στο 737 MAX

Η διαμοιρασμένη συσκευή wingtip έχει σχεδιαστεί για να μεγιστοποιεί την ανύψωση ενώ παραμένει στην ίδια πύλη επιστολών C του ICAO Aerodrome Reference Code ως τρεχούμενο 737s. Ανιχνεύει το σχεδιασμό του στην ιδέα twin-deck του McDonnell Douglas MD-12, που προτάθηκε για παρόμοιους περιορισμούς στην πύλη πριν από τη συγχώνευση της Boeing.[35] Θα πρέπει να επιτυγχάνει τουλάχιστον 1,5% βελτιώσεις στην εξοικονόμηση καυσίμου ή και περισσότερο εάν η προτεινόμενη επεξεργασία επιφανειακής ροής σε ρολά ανταποκρίνεται στις προσδοκίες. Ένα MAX 8 με 162 επιβάτες διανύοντας 3.000 ναυτικά μίλια θα έχει έως και 1,8% καλύτερη κατανάλωση καυσίμου από ένα αεροσκάφος εξοπλισμένο με πτερύγια και ακόμη 1% σε αποστάσεις μέχρι 500 ναυτικά μίλια με ταχύτητα 0,79 Mach [35]

3-3 Οικονομική καμπίνα
737 MAX 7 στο Αεροδρόμιο Farnborough
Μια κάτοψη του MAX 8 που εμφανίζει διπλές εξόδους
737 MAX 9 στην πρώτη του πτήση στις 13 Απριλίου 2017
Το MAX 9 παραδόθηκε για πρώτη φορά στην Thai Lion Air στις 21 Μαρτίου 2018
Το MAX 10 στο ILA Berlin Air Show 2018

Παραγγελίες και παραδόσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Boeing 737 MAX παραγγελίες και παραδόσεις
2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Σύνολο
Παραγγελίες 150 914 708 891 410 540 774 662 -136 -529 375 333 5.092
Παραδόσεις – – – – – – 74 256 57 27 245 267 926

Ως τον Νοέμβριο του 2022 [4]

Αθροιστικές παραγγελίες και παραδόσεις Boeing 737 MAX

Ατυχήματα και συμβάντα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Στις 29 Οκτωβρίου 2018, η Lion Air Flight 610, ένα 737 MAX 8 με νούμερο PK-LQP, συνετρίβη στη θάλασσα της Ιάβα 13 λεπτά μετά την απογείωση από το Διεθνές Αεροδρόμιο Soekarno-Hatta της Τζακάρτα της Ινδονησίας. Η πτήση ήταν προγραμματισμένη εσωτερική πτήση προς το αεροδρόμιο Depati Amir, Pangkal Pinang, στην Ινδονησία. Και οι 189 επιβάτες σκοτώθηκαν. Αυτό ήταν το πρώτο θανατηφόρο αεροπορικό ατύχημα και η πρώτη απώλεια κύτους από ένα 737 MAX. Το αεροσκάφος είχε παραδοθεί στη Lion Air μόλις δύο μήνες νωρίτερα.[36][37] Μετά τη συντριβή του αεροσκάφους Lion Air, η Boeing εξέδωσε μια επιχειρησιακή χειροκίνητη καθοδήγηση, συμβουλεύοντας τις αεροπορικές εταιρείες για τον τρόπο αντιμετώπισης λανθασμένων αναγνώσεων του πιλοτηρίου. Το ατύχημα βρίσκεται υπό έρευνα,[38] ενώ η τελική έκθεση αναμένεται να κυκλοφορήσει από τον Αύγουστο έως τον Σεπτέμβριο του 2019.[39]
  • Στις 10 Μαρτίου 2019, η Ethiopian Airlines Flight 302, με ένα πανομοιότυπο 737 MAX 8 με αριθμό ET-AVJ, συνετρίβη περίπου έξι λεπτά μετά την απογείωση από την Αντίς Αμπέμπα της Αιθιοπίας [40] σε προγραμματισμένη πτήση προς το Ναϊρόμπι της Κένυας,[41] με αποτέλεσμα την απώλεια 149 επιβατών και 8 μελών του πληρώματος. Το αεροσκάφος ήταν μόνο τεσσάρων μηνών.[42] Η αιτία της σύγκρουσης είναι ασαφής (τον Μάρτιο 2019) αν και η κάθετη ταχύτητα του αεροσκάφους μετά την απογείωση αναφέρθηκε ότι ήταν ασταθής.[43]

Παγκόσμια καθήλωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 11 Μαρτίου 2019, ως αντίδραση στα ατυχήματα της Lion Air και της Ethiopian Airlines, η Κίνα ήταν η πρώτη χώρα που διέταξε όλα τα αεροσκάφη 737 MAX (96 σε αριθμό), να καθηλωθούν.[44][45] Στις ημέρες που ακολούθησαν τη συντριβή, οι αεροπορικές εταιρείες και οι αρχές σε όλο τον κόσμο καθήλωσαν τα αεροσκάφη Boeing 737 MAX 8 (ή σε πολλές περιπτώσεις όλες τις παραλλαγές του 737 MAX) [46][47] η μία μετά την άλλη, σε αντίθεση με τη συνήθη συντονισμένη προσέγγιση.[48] Στις 13 Μαρτίου 2019, η Ομοσπονδιακή Διοίκηση Αεροπορίας των ΗΠΑ, ως αρχή πιστοποίησης, τελευταία στον κόσμο, καθήλωσε τα αεροσκάφη, Boeing 737 MAX.[5]

Προδιαγραφές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Χαρακτηριστικά 737 MAX [49]
Παραλαγή 737 MAX 7 737 MAX 8 / MAX 200 737 MAX 9 737 MAX 10 [50]
Καθίσματα 153 (8 J + 145 Y ) έως 172 μέγ 178 (12 J + 166 Y ) έως 200 μεγ 193 (16 J + 177 Y ) έως 220 μεγ 204 (16 J + 188 Y ) έως 230 μέγιστο
Πλάτος καθίσματος 71–74 εκ σε low cost ναύλο, 74–76 εκ σε economy ναύλο, 91 εκ σε business ναύλο
Ικανότητα φορτίου 1,139 cu.ft / 32,3 m³ 1.540 cu.ft / 43.6 m³ 1,811 cu.ft / 51,3 m³ 1,961 cu.ft / 55,5 m³
Μήκος 116   ft 8 ίντσες / 35,56 μ 129   ft 6 in / 39.47 μ 138   ft 2 in / 42,11 m 143   ft 8 ίντσες / 43,8 μ
Πτέρυγα 117   ft 10 in / 35,92 m span, 1,370 περιοχή [2]
Συνολικό ύψος [51] 40   ft 4 in / 12,3 m
MTOW 177.000   lb / 80,286   κιλό 181.200   lb / 82,191   κιλό 194,700   lb / 88,314   κιλό 197,900   lb / 89,765   κιλό
Μέγιστο φορτίο 46.040 lb / 20882 kg
OEW [52] 99,360   lb / 45,070   κιλό
Χωρητικότητα καύσιμου 6.820 USgal / 25.816 L - 45.694 lb / 20.730 kg (χωρίς ACT ) [α]
Κινητήρας (× 2) CFM International LEAP-1Β , 69 Διάμετρος ανεμιστήρα,[53] 26,786-29,317 [2]
Ταχύτητα κρουαζιέρας Mach [54]
Εύρος [55] 3.850 nm / 7.130   km 3,550 nmi / 6,570   km [β] 3,550 nmi / 6,570   km [γ] 3.300 nmi / 6.110   km [γ]
Οροφή 41.000 [2]
Εκκίνηση (ISA, SL, MTOW) 8.300 8,500
Προσγείωση (SL, MLW) 5.000 5.500
Τύπος ICAO [57] B37M B38M B39M B3JM

Σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ with 7 ACT: 10,394 USgal / 39,345 L - 69,640 lb / 31,594 kg
  2. ↑ MAX 200: 2,700 nmi (5,000 km)[56]
  3. ↑ 3,0 3,1 With one auxiliary tank[55]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 «Boeing Launches 737 New Engine Family with Commitments for 496 Airplanes from Five Airlines». Boeing. 30 Αυγούστου 2011. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Type Certificate Data Sheet No. A16WE» (PDF). FAA. 8 Μαρτίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 13 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2019. 
  3. ↑ Stephen Trimble (May 16, 2017). «Boeing delivers first 737 Max». Flightglobal. https://www.flightglobal.com/news/articles/boeing-delivers-first-737-max-437289/. 
  4. ↑ 4,0 4,1 "Boeing 737: Παραγγελίες και παραδόσεις (ενημερώνονται μηνιαίως)" Αρχειοθετήθηκε 2018-11-21 στο Wayback Machine. . Η εταιρεία Boeing. 31 Ιανουαρίου 2019 . Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2019 .
  5. ↑ 5,0 5,1 Austen, Ian; Gebrekidan, Selam (2019-03-13). «Trump Announces Ban of Boeing 737 Max Flights» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2019/03/13/business/canada-737-max.html. Ανακτήθηκε στις 2019-03-13. 
  6. ↑ . https://www.newmoney.gr/roh/palmos-oikonomias/europi/boeing-737-max-pire-ke-pali-egkrisi-gia-ptisis-stin-evropi/. 
  7. ↑ «Boeing firms up 737 replacement studies by appointing team». Flight International. March 3, 2006. https://www.flightglobal.com/news/articles/boeing-firms-up-737-replacement-studies-by-appointin-205223/. 
  8. ↑ Scott Hamilton (June 24, 2010). «737 decision may slip to 2011: Credit Suisse». Flightglobal. https://www.flightglobal.com/news/articles/737-decision-may-slip-to-2011-credit-suisse-343568/. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Λάθος στην χρήση του Πρότυπο:cite press release: Η παράμετρος title είναι απαραίτητη
  10. ↑ Joshua Freed (February 10, 2011). «Boeing CEO: 'new airplane' to replace 737». NBC News. AP. http://www.nbcnews.com/id/41517601/ns/business-us_business/t/boeing-ceo-new-airplane-replace. 
  11. ↑ «Most airlines taking cautious approach to next gen aircraft». CAPA Centre for Aviation. April 11, 2011. https://centreforaviation.com/insights/analysis/most-airlines-taking-cautious-approach-to-next-gen-aircraft-49535. 
  12. ↑ Clark, Nicola (July 20, 2011). «Jet Order by American is a Coup for Boeing's Rival». The New York Times. https://www.nytimes.com/2011/07/21/business/global/american-places-record-order-with-2-jet-makers.html. Ανακτήθηκε στις March 12, 2019. 
  13. ↑ Edward Russell (October 4, 2017). «United goes airframer 'agnostic' on future orders». Flightglobal. https://www.flightglobal.com/news/articles/united-goes-airframer-agnostic-on-future-orders-441837/. 
  14. ↑ Ostrower, Jon (August 30, 2011). «More details emerge on configuration of re-engined 737». Flight International. https://www.flightglobal.com/news/articles/more-details-emerge-on-configuration-of-re-engined-7-361282/. Ανακτήθηκε στις September 5, 2011. 
  15. ↑ Niall O'Keeffe (September 12, 2011). «Caution welcomed: Boeing's 737 Max». Flight International. http://www.flightglobal.com/news/articles/caution-welcomed-boeings-737-max-361641/. 
  16. ↑ Ostrower, Jon (19 Φεβρουαρίου 2012). «Boeing says 737 Max to meet or exceed A320neo range». Flightglobal. 
  17. ↑ Jon Ostrower (November 7, 2011). «Boeing completes initial review of 737 Max configuration». Air Transport Intelligence (Flight Global). http://www.flightglobal.com/news/articles/boeing-completes-initial-review-of-737-max-configuration-364297/. 
  18. ↑ Scott Hamilton (January 27, 2012). «Boeing disputes 737 Max development cost report». Air Transport Intelligence (Flight Global). https://www.flightglobal.com/news/articles/boeing-disputes-737-max-development-cost-report-367504/. 
  19. ↑ Jerry Siebenmark (August 13, 2015). «Spirit AeroSystems completes first Boeing 737 Max fuselage». Wichita Eagle. http://www.kansas.com/news/business/aviation/article31004622.html. 
  20. ↑ Dominic Gates (December 8, 2015). «Boeing unveils the first 737 MAX and its new production line». The Seattle Times. http://www.seattletimes.com/business/boeing-aerospace/boeing-unveils-the-first-737-max-and-its-new-production-line/. 
  21. ↑ Daniel DeMay (December 8, 2015). «Photos: Boeing rolls out new 737 MAX 8 airplane». Seattle Post-Intelligencer. http://www.seattlepi.com/business/boeing/article/Boeing-rolls-out-new-737-MAX-8-airplane-6683288.php. 
  22. ↑ Ian Goold (November 8, 2017). «Boeing Forges Ahead with Flight-test Campaigns». AIN. https://www.ainonline.com/aviation-news/air-transport/2017-11-08/boeing-forges-ahead-flight-test-campaigns. 
  23. ↑ Moores, Victoria (July 18, 2017). «Norwegian performs first transatlantic 737 MAX flight». Penton. http://atwonline.com/airframes/norwegian-performs-first-transatlantic-737-max-flight. Ανακτήθηκε στις July 19, 2017. 
  24. ↑ Stephen Trimble (June 15, 2017). «737 Max cutaway and technical description». Flightglobal. https://www.flightglobal.com/news/articles/analysis-737-max-cutaway-and-technical-description-437370/. 
  25. ↑ Ostrower2011-08-30T11:30:00+01:00, Jon. «More details emerge on configuration of re-engined 737». Flight Global (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2022. 
  26. ↑ 26,0 26,1 26,2 «Safran Aircraft Engines». Safran (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2022. 
  27. ↑ Ostrower2011-08-31T10:30:00+01:00, Jon. «Boeing narrows 737 Max engine fan size options to two». Flight Global (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2022. 
  28. ↑ Ostrower2011-11-03T17:29:00+00:00, Jon. «Boeing reveals 737 Max configuration details». Flight Global (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2022. 
  29. ↑ «UPDATE 2-Boeing cites 600 commitments for revamped 737» (στα αγγλικά). Reuters. 2011-11-03. https://www.reuters.com/article/boeing-idUSN1E7A217520111103. Ανακτήθηκε στις 2022-03-21. 
  30. ↑ Ostrower, Jon (2012-05-18). «Boeing Tweaks Engine for New 737 Max» (στα αγγλικά). Wall Street Journal. ISSN 0099-9660. http://online.wsj.com/article/SB10001424052702303360504577411102305043324.html. Ανακτήθηκε στις 2022-03-21. 
  31. ↑ Nicas, Jack; Kitroeff, Natalie; Gelles, David; Glanz, James (2019-06-01). «Boeing Built Deadly Assumptions Into 737 Max, Blind to a Late Design Change» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2019/06/01/business/boeing-737-max-crash.html. Ανακτήθηκε στις 2022-03-21. 
  32. ↑ Polek, Gregory. «Boeing Takes Minimalist Approach to 737 MAX». Aviation International News (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2022. 
  33. ↑ Trimble2013-07-23T21:12:00+01:00, Stephen. «Boeing locks in 737 Max 8 configuration». Flight Global (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2022. 
  34. ↑ «In Pictures: First Boeing 737-9 Noses Toward Rollout | Aviation Week Network». aviationweek.com. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2022. 
  35. ↑ 35,0 35,1 Guy Norris (December 2, 2013). «Laminar Flow Boosts 737 MAX Long-Range Performance». Aviation Week & Space Technology. http://aviationweek.com/awin/laminar-flow-boosts-737-max-long-range-performance. 
  36. ↑ Indah Mutiara Kami (29 Οκτωβρίου 2018). «Breaking News: Basarnas Pastikan Pesawat Lion Air JT 610 Jatuh». Detik.com. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2018. 
  37. ↑ «Lion Air crash: Indonesian Aircraft goes down after Jakarta take-off». BBC.com. 29 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2018. 
  38. ↑ «Boeing issues operational manual guidance to airlines following Lion Air crash». November 7, 2018. https://www.cnn.com/2018/11/07/asia/boeing-airline-advice-lion-air-intl/index.html. Ανακτήθηκε στις 2018-10-08. 
  39. ↑ «No public details on crashed Lion Air voice recorder until final report: Indonesian official». Reuters. January 22, 2019. https://www.reuters.com/article/us-indonesia-crash-idUSKCN1PG08R. Ανακτήθηκε στις 2019-01-23. 
  40. ↑ «Ethiopian Airlines: 'No survivors' on crashed Boeing 737». bbc.co.uk. 10 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2019. 
  41. ↑ «Official pressrelease». ethiopianairlines.com. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2019. 
  42. ↑ Hilsz-Lothian, Aaron (10 Μαρτίου 2019). «Ethiopian Airlines Boeing 737 MAX involved in fatal crash». SamChui.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2019. 
  43. ↑ «157 feared dead in Ethiopian plane crash». Guardian.com. 10 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2019. 
  44. ↑ «China’s ban on the Boeing 737 Max inspires others, ramps up pressure on U.S. regulator». The Washington Post. March 12, 2019. https://www.washingtonpost.com/world/asia_pacific/chinas-ban-on-the-boeing-737-max-inspires-others-and-ramps-up-pressure-on-the-faa/2019/03/12/4d4bf2b0-44a3-11e9-90f0-0ccfeec87a61_story.html?utm_term=.9af6da7973a0. 
  45. ↑ «China taking lead to ground Boeing 737 MAX 8 signals challenge to US authority in worldwide civil aviation». South China Morning Post. March 13, 2019. https://www.scmp.com/news/china/article/3001428/china-taking-lead-ground-boeing-737-max-signals-challenge-us-authority. 
  46. ↑ «Boeing: UK joins countries blocking aircraft». BBC News. 12 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2019. 
  47. ↑ Charlotte King (12 Μαρτίου 2019). «Which airlines operate Boeing 737 Max jets?». Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2019. 
  48. ↑ «Opinion: Confidence threatened by polarised Max response». Flight Global. March 13, 2019. https://www.flightglobal.com/news/articles/opinion-confidence-threatened-by-polarised-max-resp-456599/. [νεκρός σύνδεσμος]
  49. ↑ «737 MAX Airplane Characteristics for Airport Planning» (PDF). Boeing. Νοεμβρίου 2018. 
  50. ↑ «Airport Compatibility Brochure 737 MAX 10» (PDF). Boeing. Ιανουαρίου 2019. [νεκρός σύνδεσμος]
  51. ↑ «Boeing 737 MAX by design». Boeing. 
  52. ↑ «737 MAX Airplane Characteristics for Airport Planning» (PDF). Boeing. Αυγούστου 2017. 
  53. ↑ «LEAP Brochure» (PDF). CFM International. 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 23 Σεπτεμβρίου 2015. 
  54. ↑ «737MAX and the MD-12». Aviation Week. December 9, 2013. http://aviationweek.com/blog/737max-and-md-12. 
  55. ↑ 55,0 55,1 «737 MAX». Boeing. Technical Specs. 
  56. ↑ «Boeing Revises "Obsolete" Performance Assumptions». FlightGlobal. August 3, 2015. https://www.flightglobal.com/news/articles/boeing-revises-obsolete-performance-assumptions-415293/. 
  57. ↑ «DOC 8643 – Aircraft Type Designators». ICAO. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Boeing_737_MAX&oldid=10621899"